პარადოქსულია, რომ მსოფლიოს მოსახლეობის უმეტესობამ ნამდვილად იცის, რომელი ურჩევნია - კოლას ან პეპსისს. უფრო მეტიც, რა თქმა უნდა, თითოეულ მათგანს შეეძლება აღწეროს განსხვავება ორი სასმელის გემოში. თუმცა, არსებობს თუ არა ეს განსხვავება ნამდვილად საკამათო საკითხია.
Coca-Cola შეიქმნა ასი წლის წინ და წარმოადგენდა ფარმაცევტულ პროდუქტს. თავდაპირველად იგი გაიყიდა, როგორც საჭმლის მონელების საწინააღმდეგო საშუალება, მაგრამ მალევე გახდა "ენერგეტიკული სასმელი" კოფეინისა და კოკაინის დიდი შემცველობის გამო. უფრო მეტიც, სწორედ ამ უკანასკნელის წყალობით მიიღო ბრენდმა თავისი სახელი. მეორე სასმელი ცოტა მოგვიანებით გამოჩნდა და თავიდანვე არ მალავდა თავის პოზიციას, მოქმედებდა როგორც "კოკა-კოლას ალტერნატივა". ლიმონათი შეიქმნა მხოლოდ კომერციული მიზეზების გამო, ამიტომ გემო განზრახ "შეასწორეს" უკვე კარგად ცნობილ "კოლას" და სახელი შეირჩეს იმ წლებში აქტიურად გამოყენებული სამედიცინო ტერმინებიდან. "პეპსის" ქვეშ იგულისხმებოდა "პეპსინი", რომელიც ყველას ტუჩებზე ეტყობოდა - ბევრს საუბრობდნენ იმაზე, თუ როგორ ეხმარება იგი საჭმლის მონელებას. მთავარია, პეპსი არასდროს შეიცავდა "გამამხნევებელ" ინგრედიენტებს. სწორედ ამიტომ, როდესაც გასაგები მიზეზების გამო, კოკაინი გამოირიცხა კოკა-კოლასგან, სხვაობა სასმელებს შორის ძალიან თვითნებური გახდა. და მალე ეს სრულიად სიმბოლური აღმოჩნდა: კოკეს ასევე აეკრძალა კოფეინის გამოყენება. ამრიგად, თუ თავიდან პეპსი ცდილობდა კოლას კოპირებას მისი ძირითადი კომპონენტების გამოყენების გარეშე, რამდენიმე წლის შემდეგ სიტუაცია შეცვალა, აბსოლუტურად დამაბნეველი, რომლის რეცეპტიც უფრო ორიგინალური იყო. სიმართლე ისაა, რომ ორივე სასმელის შემადგენლობა თითქმის მთლიანად ემყარება შაქარს და წყალს. გარდა ამისა, მათ ემატება საღებავები, მჟავები და უამრავი სხვა ელემენტი, რომელიც ჩვეულებრივი მკვიდრისთვის არც ისე ნათელია, რომელშიც ყველა განსხვავება მდგომარეობს. ქიმიური შემადგენლობა, რა თქმა უნდა, განსხვავებულია, მაგრამ ნაკლებად სავარაუდოა, რომ შესაძლებელი იქნება სასმელების ამოცნობა ზუსტად იგივე საფუძვლის გამო. წარმოიდგინეთ ორი კილოგრამი ტომარა შაქარი, რომელთაგან ერთს კოვზ მარილს ურევენ. შეგიძიათ ჩანთები გამოყოთ ერთი ჭიქა ჩაის დალევის შემდეგ?
