მდოგვი ერთწლიანი არომატული მცენარეა. სიმაღლეში შეიძლება მიაღწიოს 40-50 სმ-ს.ყველაზე ცნობილი სახეობაა თეთრი, ყავისფერი და შავი მდოგვი. მცენარის მარცვლებს იყენებენ სანელებლების დასამზადებლად. მდოგვის ფხვნილსაც იყენებენ ტრადიციულ მედიცინაში.
მდოგვის თესლი შეიცავს: მცენარეულ ცილებს, ცხიმებს (35% -მდე), ეთერზეთს, ფერმენტებს, გლიკოზიდებს, ლორწოს, დიეტურ ბოჭკოებს. ისინი ასევე შეიცავს ვიტამინებს A, E, D, B ჯგუფს, კალიუმს, მაგნიუმს, თუთიას, კალციუმს, რკინას, ნატრიუმს. მდოგვი მზადდება ფხვნილისგან, რომელიც მიიღება ზეთოვანი ნამცხვრის დამუშავებით. ნამცხვარი რჩება მდოგვის თესლიდან ზეთის დაჭერის შემდეგ. მზა მდოგვი ფართოდ გამოიყენება როგორც სუნელი. ის აუმჯობესებს მადას, ასტიმულირებს კუჭის წვენის წარმოებას, ხელს უწყობს მძიმე საკვების მონელებას. მუცლის მოშლის დროს სასარგებლოა დიეტაში მცირე რაოდენობით სუნელის შეტანა, რადგან ის ანეიტრალებს ტოქსინებს. ამ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია, რომ არ მოგიტაცოთ - სუნელმა შეიძლება გააღიზიანოს ლორწოვანი გარსი.
მდოგვის მოხმარება საშუალებას გაძლევთ დააჩქაროთ მეტაბოლიზმი, გათავისუფლდეთ გაზის მომატებული წარმოებისგან.
მდოგვს აქვს ანთების საწინააღმდეგო, ანტიმიკრობული და სოკოს საწინააღმდეგო, ანტიოქსიდანტური მოქმედება სხეულზე, ასტიმულირებს თავის ტვინის ცირკულაციას, აუმჯობესებს მეხსიერების და ყურადღების ფუნქციებს. რეკომენდებულია დიეტაში მისი მცირე რაოდენობით შეტანა ნაღვლის ბუშტის დაავადებების, გულსისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების დროს. კარგია მისი გამოყენება წონის დასაკლებად, რადგან მას აქვს ცხიმების დაშლის უნარი. გაციებისთვის სასარგებლოა მდოგვის გამოყენება. ხალხურ და ოფიციალურ მედიცინაში გაციების დროს გამოიყენება ბრონქიტი, პლევრიტი, მდოგვის თაბაშირები, რომლებსაც აქვთ გამათბობელი, ტკივილგამაყუჩებელი, ადგილობრივი გამაღიზიანებელი ეფექტი.
პრეპარატის გამოყენების სხვა მითითებებია: ოსტეოქონდროზი, მიალგია, ნევრალგია, რბილი ქსოვილების სისხლჩაქცევები; ართრალგია, დაჭიმულობა. გამოყენებამდე, მდოგვის თაბაშირები თბილ წყალში ნახევარი წუთის განმავლობაში იშლება. შემდეგ ისინი წაისვით კანზე: ბრონქიტის, პნევმონიის, გაციების დროს - ზურგზე (გულის არეალის თავიდან აცილება), შაკიკის დროს - თავის უკანა მხარეს, ნევრალგიით, დაჭიმულობით - მტკივნეულ ადგილებში. მდოგვის თაბაშირები 5-10 წუთის განმავლობაში ინახება, შემდეგ კი კანის ადგილი წყლით დაიბანეთ. მწვავე და ხანგრძლივი რინიტის დროს შეგიძლიათ გამოიყენოთ მდოგვის ფხვნილი ფეხის აბაზანებისთვის. ინსტრუმენტი გამოიყენება ფსორიაზის, ნეიროდერმატიტის სამკურნალოდ. მდოგვის საფუძველზე მზადდება ბათქაში, რომელსაც იყენებენ რევმატიზმის, ნევრალგიის, რადიკულიტის, პოდაგრის, ნევრიტის სამკურნალოდ.
მდოგვი აფროდიზიაკია და მისი მოხმარება შეუძლიათ როგორც მამაკაცებმა, ასევე ქალებმა.
შაკიკის დროს შეგიძლიათ ხელები მდოგვის ხსნარში მოაწყოთ. მის მოსამზადებლად ცხელ წყალს დაუმატეთ ერთი მუჭა ფხვნილი, აურიეთ, გააგრილეთ სანამ არ გაათბეთ და ხელები გააჩერეთ 8-10 წუთის განმავლობაში. ართრიტის სამკურნალოდ ამზადებენ მდოგვისა და არაყის ნარევს. დაგჭირდებათ: 0,5 ლიტრი არაყი, 100 გრ მდოგვის ფხვნილი, 200 გრ მარილი. ყველაფერი აირია და 2 დღე დარჩა. შემდეგ მზადდება კომპრესები მტკივნეულ ლაქებზე (დღეში 2-3 საათის განმავლობაში). მკურნალობის კურსი 2 თვეა.
მდოგვი უკუნაჩვენებია ალერგიის, ფილტვის ტუბერკულოზის დროს. პროდუქტის გადაჭარბებულმა მოხმარებამ შეიძლება გამოიწვიოს ქოშინი, გულისცემის შემცირება, გონებადაქვეითება. პროდუქტის გარე გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს კანის დამწვრობა. ორსულობა არ არის უკუჩვენება მდოგვის მოხმარებისთვის, იმ პირობით, რომ ქალი არ არის ალერგიული პროდუქტის მიმართ.
