შაქარი სახამებლის შემდეგ მეორე ნახშირწყლია, რომელიც ენერგიას უზრუნველყოფს საკვებით. მიუხედავად იმისა, რომ ნახშირწყლები კალორიულობით ოდნავ ჩამორჩება ცხიმებსა და ცილებს, მათი ენერგეტიკული კომპონენტი დღეში მოხმარებულ საკვებში დაახლოებით 55% შეადგენს. შაქრის ძირითადი ღირებულება მდგომარეობს ადამიანის ორგანიზმის მიერ მის სწრაფ და მარტივ ათვისებაში. არსებობს რამდენიმე სახის შაქარი, მაგრამ რომელ მათგანს აქვს ყველაზე დიდი სიტკბო?
შაქრის სახეები
ყველაზე ცნობილი და პოპულარული ტიპებია ჭარხლის, ლერწმის, პალმის, ალაოს, სორგოსა და ნეკერჩხლის შაქარი. შაქრის შაქრის მოპოვება ხდება შაქრის ლერწმისგან მისი ღეროებიდან ძალიან ტკბილი წვენის გამოწურვით. ამ ტიპის პროდუქტი მსოფლიოში ყველაზე გემრიელად ითვლება.
ჭარხლისგან მოპოვებულ შაქარს ჭარხლის შაქარს უწოდებენ და აქვს გემო თითქმის იდენტურია ლერწმის შაქრისა. პალმის ჯიში არის შაქრის პალმის შეშუპებული წვენი. მას აქვს დელიკატური გემო და ნათელი სუნი, ასევე მოსაწყენი ოქროსფერი.
დღეს პალმის შაქრის შეძენა შესაძლებელია რბილი ან მყარი ფორმით, მაგრამ ის მაინც ითვლება ძალიან ეგზოტიკურ პროდუქტად რუსეთის მოსახლეობისთვის.
ალაოს შაქარი მზადდება ალაოსგან, რომელიც წარმოადგენს გამონაყარი, გამხმარი და დაფქული მარცვლეულის დუღილის პროდუქტს და ტკბილეულით მნიშვნელოვნად ჩამოუვარდება ლერწმის და ჭარხლის შაქარს. სორგოს ჯიში მიიღება შაქრის სორგოს ღეროებიდან. იგი პოპულარულია ძირითადად აღმოსავლეთში, ვინაიდან სხვა ქვეყნებში მისი წარმოება ეკონომიკურად არაეფექტურად აღიარეს. ნეკერჩხლის შაქარი მზადდება ისევე, როგორც შაქრის ლერწმის დამუშავებისას. სამრეწველო მასშტაბით, იგი წარმოებულია მხოლოდ ამერიკაში.
რომელი შაქარია ტკბილი და როგორ უნდა შეამოწმოთ იგი
უცნაურად საკმარისია, რომ შაქრის სიტკბოს ხარისხი განისაზღვრება არა იმდენად მისი გემოთი, რამდენადაც მისი ფერით. ასე რომ, რაც უფრო მსუბუქია შაქარი, მით მეტ საქაროზას შეიცავს იგი - ყველაზე მეტად რაფინირებული ტიპის შაქარი შეიცავს ამ ნივთიერების 99,75% -ს. აქედან შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ ყველაზე ტკბილია თოვლის თეთრი დახვეწილი შაქარი - მტვრიანად ან კუბიკებად.
ნაკლებად ტკბილია შაქრის კრემისფერი, მოყვითალო და მოყავისფრო ჩრდილები, რომლებიც შეიცავს მელასს, ვიტამინებს, მინერალებს და ორგანულ მჟავებს. ეს ნივთიერებები, რომლებიც შეიცავს მუქი ფერის შაქარს, ამცირებს მის კალორიულობას, მაგრამ მნიშვნელოვნად ართმევს საქაროზას მომხმარებლის მიერ სასურველი სიტკბოს.
შაქრის ყიდვისას ყურადღება მიაქციეთ მის ჩრდილს, რომელიც არ უნდა იყოს ნაცრისფერი - ეს მიუთითებს პროდუქტში ტენიანობის არსებობაზე.
მეცნიერები ასევე ამტკიცებენ, რომ ლერწმისა და ჭარხლის შაქრის ხსნარები, რომლებსაც აქვთ იგივე კონცენტრაცია, არ შეიძლება განსხვავდებოდეს სიტკბოს ხარისხით. ეს გამოწვეულია იმით, რომ მათ ერთნაირ ქიმიურ ნაერთს აქვს გარკვეული ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები, რომლებიც არ არის დამოკიდებული შაქრის წარმოშობაზე. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, შაქრის სიტკბოს განისაზღვრება არა ნედლეულის ტიპი, არამედ ჩაის დამატებული პროდუქტის რაოდენობა.
