ყავისფერი და თეთრი კვერცხები სავსეა ჭორებით. რატომღაც, ზოგადად მიღებულია, რომ ყავისფერი კვერცხები უფრო ჯანმრთელი, გემრიელი და უფრო შესაფერისია კრემის საცხობად. ასევე ჰიპოთეზაა, რომ ყავისფერ კვერცხს აქვს ნათელი და მდიდარი სიყვითლის ფერი, ხოლო თეთრ კვერცხს უკეთესად შეეფერება ცილის კრემით მარგინგისა და ნამცხვრების დამზადებას. ასე რომ, რომელი კვერცხი არის უფრო სასარგებლო და რა განსხვავებაა თეთრ და ყავისფერ კვერცხს შორის.
მოკლედ, მთავარი განსხვავება თეთრ და ყავისფერ კვერცხს შორის არის ნაჭუჭის ფერი. ყველა კვერცხის შემცველობა, ფერის მიუხედავად, აბსოლუტურად იგივეა. ყველა ჭორი, რომ ყავისფერ კვერცხს უფრო ძლიერი გარსი აქვს, სხვა არაფერია, თუ არა მითი. კვერცხის გარსის სისქე დამოკიდებულია ქათმის ასაკზე, მაგრამ არა ფერის ფერისაგან. რაც უფრო ახალგაზრდაა ქათამი, მით უფრო ძლიერი და სქელი ჭურვია.
ვინ აწარმოებს ჭორებს ყავისფერი კვერცხის სარგებლობის შესახებ? სავარაუდოდ, ეს არის მარაგი მარკეტინგის ინტრიგები, რომლებიც ამ გზით ხსნიან ყავისფერი კვერცხის გაბერილ ფასს. ტრადიციულად, რაც უფრო ძვირია პროდუქტი, მით უკეთესი ხარისხისაა.
მართლაც, კვერცხები მნიშვნელოვნად განსხვავდება გემოთი, მაგრამ ეს დამოკიდებულია არა მათ ფერზე, არამედ იმაზე, თუ რას ჭამენ კვერცხუჯრედები. კვება გავლენას ახდენს გულინის გემოსა და ცხიმის შემცველობაზე. თეთრ კვერცხებს ყველაზე ხშირად ქათამი დებს მსუბუქი ბუმბულით და ხაჭოებით, ხოლო ყავისფერს აყენებს მუქი ფენები, უფრო ნათელი სავარცხლებით. ამასთან, ეს ზოგადი წესია, საიდანაც არსებობს გამონაკლისებიც.
თუ ორი ქათამი, რომელიც სხვადასხვა ფერის კვერცხს დებს, ერთსა და იმავე საკვებს მიირთმევს, მაშინ გული გემოვნებით და საკვები თვისებებით არ განსხვავდება.
