ხახვის ჯიშებისა და ჯიშების მრავალფეროვნება, რომელსაც ბუნება უჩენს ადამიანს, გვაიძულებს ვიფიქროთ, რა განსხვავება აქვთ მათ შორის ერთმანეთისთვის, რომ არჩევანის წინაშე დასვან საკითხი. ყოველთვის უნდა მიენიჭოს უპირატესობა ამა თუ იმ პროდუქტს მხოლოდ გემოვნების შესაბამისად, ან უნდა წავიდეს კომპოზიციური მახასიათებლებისგან, რომ ყურადღება მიაქციოს სასარგებლო მიკროელემენტებს?
წითელი და თეთრი ხახვი მედიცინაში
ნებისმიერი ხახვი, უპირველეს ყოვლისა, ვიტამინებისა და მინერალების რეალური წყაროა, რომელიც აუცილებელია ადამიანის ჰარმონიული განვითარებისა და ფუნქციონირებისთვის.
მეცნიერები ამტკიცებენ, რომ 100-150 გრ ხახვი ფარავს A ჯგუფის ვიტამინებისა და ასკორბინის მჟავის ყოველდღიური მიღების ნახევარზე მეტს.
სხვადასხვა ჯიშის შემადგენლობის მსგავსების მიუხედავად, თეთრ და წითელ ჯიშებს შორის მაინც არსებობს გარკვეული განსხვავებები. მედიცინის სხვადასხვა დარგში იყენებენ, ისინი თავისებურად ხელს უწყობენ იმუნიტეტის ფორმირებას და მრავალი დაავადებისგან გათავისუფლებას.
წითელი ხახვი იდეალურია ქოლესტერინის წინააღმდეგ საბრძოლველად. ჩინელი მეცნიერების მიერ ასეთმა აღმოჩენამ ფაქტიურად შეცვალა მსოფლიოს ყველა იდეა ამ მარტივი და საკმაოდ გავრცელებული ბოსტნეულის შესახებ. კვლევების დროს გაირკვა, რომ წითელი ან, როგორც მას უწოდებენ, მეწამულ ხახვს, სისტემატურ გამოყენებას შეუძლია შეამციროს ქოლესტერინის დონე სისხლში მეოთხედით. ამრიგად, გულ – სისხლძარღვთა პათოლოგიების განვითარების რისკიც მცირდება, სისხლძარღვები იწმინდება და წონა ნორმალიზდება.
თეთრი ხახვი, თავის მხრივ, შესანიშნავი გამოსავალი იქნება ანემიის წინააღმდეგ ბრძოლაში, მათი მაღალი რკინის შემცველობით.
მედიცინაზე საუბრისას არ შეიძლება არ ახსენოთ ხალხური საშუალებები. ასე რომ, წითელი ჯიში საუკეთესო მეგობარია იმ ადამიანებისა, რომლებიც მუდმივად არიან დაკავებულნი სპორტით და რომლებსაც უშუალოდ იცნობენ დაჭიმული კუნთები და იოგები. გრუელს ამზადებენ არომატული ბოლქვებისგან, რომელსაც მოგვიანებით ურევენ შაქარს და აყენებენ მტკივნეულ ადგილს კომპრესის სახით.
თავის მხრივ, თეთრი ხახვი უფრო ეფექტურია, როდესაც საჭიროა კანის სხვადასხვა დეფექტების აღმოფხვრა. იგი გამოიყენება ბუშების, აკნეს და სხვა უბედურებების წინააღმდეგ, რომლებიც გავლენას ახდენს სხეულის ზედა ნაწილზე.
ტკბილი ხახვი - მითი თუ რეალობა?
ეს არის თეთრი ჯიში, რომელიც ხალხში ტკბილს უწოდებენ. ყველაზე გავრცელებული ბოსტნეული იყო იტალიასა და საფრანგეთში, სადაც ამზადებენ ცნობილ ხახვის სუპებს. ტკბილი გემო სიმკაცრისა და სასიამოვნო არომატის გარეშე, რომელსაც უზრუნველყოფს ეთერზეთების მაღალი შემცველობა, ამ ჯიშს ფართო სპექტრის სამზარეულოსთვის უზრუნველყოფს. თეთრი ხახვი შესანიშნავია სითბოს დამუშავების შემდეგ, ისინი არ კარგავენ როგორც გემოვნებას, ასევე ესთეტიკურ თვისებებს.
საკმაოდ განსხვავებული მდგომარეობაა წითელ ჯიშთან დაკავშირებით. გამოწვის შემდეგ იგი მთლიანად კარგავს ვიზუალურ მიმზიდველობას, მაგრამ მას შეუძლია აღადგინოს ნებისმიერი კერძი ნედლ მდგომარეობაში.
მეწამული ხახვი, რომელიც ცოტა ხნის წინ ფართოდ გავრცელდა, აქვს გამოხატული, ოდნავ მკაცრი არომატი და რბილი გემო ყვითელ ხახვთან შედარებით. მაგრამ ის სიტკბოთი ჩამოუვარდება წითელს. ეს ჯიში ჩვეულებრივ გამოიყენება მხოლოდ როგორც სალათების სხვადასხვა ნაწილი, ან როგორც დამოუკიდებელი გარნირი, რომელსაც არ ჩაუტარებია სითბოს მკურნალობა.
