ცხადია, სწორედ ზაფხულში ვყიდულობთ ნაყინის მაქსიმალურ რაოდენობას. ეს ტკბილი დელიკატესი უფროსებსა და ბავშვებს უყვართ, ამიტომ ურცხვი მწარმოებლები ჩვენს სისუსტეს იყენებენ. როგორ ავირჩიოთ ნაყინი ისე, რომ მან არ დააზიანოს ჯანმრთელობა?
დღესდღეობით, ძალზე რთულია შეიძინო რაღაც სრულიად ბუნებრივი. თითქმის ყველა პროდუქტი ან პროდუქტი შეიცავს "გამაუმჯობესებელ საშუალებებს", კონსერვანტებს და ა.შ., რომლებიც ხშირად საერთოდ არ უნდა დაემატოს. ეს მდგომარეობა განსაკუთრებით საშიშია საკვების არჩევისას, რადგან სწორედ ისინი აზიანებენ ჯანმრთელობას, თუ მწარმოებელი არაკეთილსინდისიერი აღმოჩნდება.
უნივერსალური რჩევა ყურადღებიანი მომხმარებლისთვის არის ყურადღებით გაეცნოთ პაკეტში მოცემულ ტექსტს. ჩვენი კანონმდებლობის თანახმად, მწარმოებელი ვალდებულია მიუთითოს პროდუქტის შემადგენლობა, შენახვის პირობები და პერიოდები, კალორიების შემცველობა და ა.შ.
რა შეიძლება იყოს ნაყინში და რა არ უნდა იყოს იქ?
ნაყინის შეფუთვათა უმეტესობა, სავარაუდოდ, შეიცავს კარაგენანს, კალიას რეზინას, გუარას რეზინს, კარბოქსიმეთილ ცელულოზას. ასეთი და მსგავსი კომპონენტები შექმნილია პროდუქტის ჰაეროვანი თანმიმდევრულობის შესაქმნელად, აგრეთვე შენახვის ვადისა და გაყიდვის გასაზრდელად. მათ ადამიანისთვის შხამიანად ვერ უწოდებენ, მაგრამ თუ არსებობს შესაძლებლობა, არ ჭამოს ისინი, უმჯობესია გამოიყენოთ ეს შესაძლებლობა.
ასევე ყურადღება უნდა მიაქციოთ მთავარ ნედლეულს, საიდანაც მზადდება ნაყინი. იდეალურ შემთხვევაში, თუ დელიკატესი ემყარება მხოლოდ შაქარს, ნაღებსა და ძროხის ბუნებრივ კარაქს. თუ მწარმოებელს ფულის დაზოგვა სურდა, მაშინ ნაყინში შეგიძლიათ ნახოთ რძის შრატი, რძის ფხვნილი და თუნდაც რძის ცხიმის შემცვლელები (მცენარეული ცხიმები).
რომელი ნაყინი უნდა აირჩიოთ?
მოძებნეთ ნაყინი, რომელსაც მინიმუმ "უახლესი" დამატებები ექნება. მოდით, ნაყინი ძალიან ძვირი ღირდეს, მაგრამ უმჯობესია ერთხელ ჭამოთ საბჭოთა რეცეპტთან ყველაზე ახლოს მყოფი ნაყინი, ვიდრე რეგულარულად დაიყაროს სხეული ხელოვნური იაფი ნივთებით.
