ქართული ღვინო ცნობილი და პოპულარული პროდუქტია. ბევრმა იცის მისი არსებობის შესახებ, მაშინაც კი, ვისაც არ ესმის, რატომ არის ეს ბრენდი. საქართველოში ჩამოსვლის შემდეგ, ვინმეს დააგემოვნებს ღვინოს, თორემ ამ ქვეყანაში გატარებულ დროს ამაოდ ჩაითვლება.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
ყველა ღვინო განსხვავებულია. ალბათ, ღვინოების შედარება არასწორი საქმეა. ყველა ქვეყანას აქვს საკუთარი იდეალები. ისინი საუკუნეების განმავლობაში, თაობებში ვითარდებოდნენ. პირველ რიგში, ქართული ღვინო მზადდება საკუთარი ყურძნის გარკვეული ჯიშებისგან. უფრო მეტიც, იგივე ჯიშს, ქვეყნის სხვადასხვა რეგიონში იზრდება, აქვს საკუთარი გემო და თვისებები.
ნაბიჯი 2
თუ სხვა განსხვავებებზე ვსაუბრობთ, ეს ტექნოლოგიებია. ეს განსხვავება ძალიან მნიშვნელოვანია ან თუნდაც მთავარია, მას შემდეგ ყველა ქვეყანას არ აქვს საკუთარი ტექნოლოგია. საქართველოს სწორედ ასეთი აქვს. მათი განსხვავება ევროპულისგან იმაშია, რომ ყურძენი, კანთან და ტოტებთან ერთად, ფაფად გადააქციეს. იგი ინახება ქვევრში (თიხის ჭურჭელში), ჩაფლულია მიწაში, 4 თვემდე. შემდეგ თხევადი ასხამენ და შემდგომი შენახვისთვის აგზავნიან. ამ ღვინოს აქვს უფრო მდიდარი გემო, ფერი და შემკვრელობა. ამ ტექნოლოგიას კახური ეწოდება.
ნაბიჯი 3
შედარებისთვის, ევროპელები კენკრს გამოწურავენ ღვინის წარმოებისთვის. უკიდურეს შემთხვევაში, ისინი კანზე ირეცხება, ყლორტებისა და თესლის გარეშე. ისინი ამ მდგომარეობაში ინახება არა უმეტეს ერთი კვირის განმავლობაში. ამიტომ, ევროპული ღვინოები შეიცავს ნაკლებად სასარგებლო პოლიფენოლებს.
ნაბიჯი 4
არსებობს იმერიული ტექნოლოგია, ეს არის ევროპული და კახური კავშირები.
ნაბიჯი 5
ბუნებრივი ნახევრადტკბილი ღვინოები მზადდება საქართველოს ჩრდილოეთ ნაწილში. ყურძენს იღებენ შაქრის მაღალი შემცველობის პერიოდში. დუღილი ნულზე მაღალ დაბალ ტემპერატურაზე ხდება. ასეთი ღვინო ნახშირორჟანგს იძენს, მაგრამ ეს არ არის შამპანური.
ნაბიჯი 6
ევროპულ და ქართულ ღვინოებს შორის კიდევ ერთი განსხვავებაა ყურძნის გამოყენების წესები. საქართველოში, ღვინის მომზადებისას, სხვადასხვა ყურძენს ურევენ და მისი დაახლოებით 520 ჯიშია, მსოფლიოს არცერთ ქვეყანაში არ არის ამდენი ვენახის ჯიში. ევროპაში მათ მიაჩნიათ, რომ თქვენ უნდა გამოიყენოთ გარკვეული ჯიში, ეს მათთვის კარგი ტონია.
ნაბიჯი 7
დასასრულს, საინტერესო ფაქტი: სიტყვა "ღვინო" თითქმის ერთნაირად ჟღერს ყველა ენაში. უფრო მეტიც, არსებობს თამამი მოსაზრება, რომ თვითონ სიტყვა წამოვიდა საქართველოდან, პირველი მეღვინეებისგან. ეს მოხდა მრავალი ათასობით წლის წინ, როდესაც ვაზის პირველი კულტივირებული ფორმები გამოჩნდა. და მაინც - ქართული ანბანი ძალიან მოგვაგონებს ვაზს.