რძეში ასეთი ინგრედიენტების დამატება რბილი ან მყარი ტიპის ყველის შემდგომი მოსამზადებლად სავალდებულოა, რადგან სიმწიფის ყველა პროცესის პროვოცირებას ახდენს მაწონი.
დამწყები კულტურის მეზოფილური ტიპი ყველაზე ხშირად გამოიყენება თანამედროვე ყველის დამზადებაში. მათ ემატება Feta, Camembert, Brie, Valence, Capricorn, აგრეთვე გუდას ჯიშები Maasdam, Cheddar, Parmesan, Emmental და მრავალი სხვა ჯიშის წარმოებაში.
მეზოფილური ფერმენტების თავისებურება, რომელიც მკაცრად უნდა შეინიშნოს ყველის დამზადების წარმატებული პროცესის დამატებასა და სურვილში, არის რძის 25-30 გრადუსიანი ტემპერატურის ტემპერატურაზე მოყვანა. თუ ამ პროცესის თეორიულ საფუძველს გავითვალისწინებთ, ზედმეტი არ იქნება იმის ცოდნა, რომ დამწყები კულტურების ინდუსტრიული მწარმოებლები თავიანთ საქმიანობაში იყენებენ ბაქტერიების ორ შტამს - Lactococcus lactis ssp. lactis და Lactococcus lactis ssp.cremoris.
ამ მაწონს რძეში არ ემატება მხოლოდ თვითნაკეთი ყველის წარმოების შემთხვევაში - ეგრეთ წოდებული მოხარშული ჯიშების - "სულუგუნი" და "მოცარელა" შემდგომი მოსამზადებლად. ნუ შეგაშინებთ სხვა პროდუქტი, რომელსაც ყოველდღე უფრო და უფრო მეტად იყენებენ - არომატოზულ – საფუვრიანი საფუარი. იგი გამოიყენება ძალიან ინტენსიური სუნიანი ყველის წარმოებაში, რაც მიიღწევა უკვე აღწერილ შტამებში დამატება Lactococcus lactis ssp.diacetylactis ან Leuconostoc mesenteroides ssp.cremoris ბაქტერიების დამატებაში.
